Wykonawcy: Sestry Telnjuk, Tryczi
Słowa: Богдан-Ігор Антонич | Muzyka: Орест Криса |
Nakrywszy płeczi zhorbłeni kożuchom neba synim,
kołyszet'sja szofer u sonnij limuzyni.
Mużczyny w sirych paltach tonut' w synjawi prowułka,
i tiń zamazuje panny, mow obrazy zaterti.
U skljanci zołotawyj czaj. Tak choczet'sja opertys'
ob kraj wikna j micnyj, terpkyj i synij pyty chołod,
dywytys', jak sumna zorja ostannim pociłunkom
proszczajet'sja z sestroju, szczo u zorekoli jij ne sjajaty wże bilsz.
Tak nicz błakytnym snihom myje w misti maky mełancholiji.
Nakrywszy płeczi zhorbłeni kożuchom neba synim,
kołyszet'sja szofer u sonnij limuzyni.
Krywa lichtarnja – kwitka złamana i popił snihu,
i switło – lij zełenyj, z dzbanka noczi w sutiń łytyj,
kruti i temni schody, płaszcz dirjawyj, kraplja smichu
zabłukana i misjac' – biłyj ptach natchnennja złoho,
j szowkowa kulja horłoriziw mrijnych w tinjach skrytych,
szczo, może, mow struny, kołys' torknet'sja sercja twoho.
Torknet'sja j pociłuje hordo j niżno, i nawiky
zakryje oczi spłjuszczeni, nemow sestra ostannja.
Mużczyny w sywych paltach iz kyszeń wyjmajut' zori
i płatjat' jich pannam za p’jat' chwyłyn kochannja.
Wdjahnuwszy na horbati płeczi chutro neba synje,
kołyszet'sja szofer u sonnij limuzyni.
Wdjahnuwszy na horbati płeczi chutro neba synje,
kołyszet'sja szofer u sonnij limuzyni.