Harlem

Żowta kulbaba, sonce i witer. Ty spersja rukoju na chołodylnyk.
Chtos' howoryw... Ja pam’jataju, szczo schodyło sonce wże sotyj desjatok.
Harlem. buwajut' chwyłyny szcze bilsz sumniszi niż slozy wid czajnoho łystja –

Hodynnyk ne dast' zabuty, ne dast' zasnuty:
Ty wynnyj. Ty wynnyj, ty wynnyj, ty wynnyj...

Biłyj płeczystyj kit za spynoju takoż z mynułoho – harnyj-preharnyj.
Wypyw zneważływo kełych otruty: stojat' na kolinach – obraz wulharnyj.
Krywo wsmichajet'sja kopczenyj Harlem.

Żowta kulbaba Zawodyt'sja doszczyk. Trymaj okuljary, szczob w wodu ne wpały.
Wypywszi tini, ja pam’jataju, kryczały, spiwały pro inkiw i majja.
Harlem! Ja riżu korinnja, szcze bilsz sumnisze niż slozy wid czajnoho łystja –

Prowyna ne dast' zasnuty, ne dast' zabuty:
Ja wynna, ja wynna, ja wynna, ja wynna...

Prosyła tebe murkotit' bezslizno, ne zadychajuczys' szumom kaw’jarnym.
Wostannje stupyw i zabuw skazaty: pora hotuwaty napij proszczap'nyj –
I raptom zapłakaw usmichnenyj Harlem.

Żowta kulbaba zakryłas' rukamy. Ty widsztowchnuwsja łysze dumkamy.
Szczo ty skazaw? Ne pam’jataju. Zachodyło sonce wże sotyj desjatok.
Buwajut' chwyłyny szcze bilsz sumniszi. Wijnuło morozom wid czajnoho łystja.

Prowyna ne dast' zabuty, ne dast' zasnuty:
Ja wynna, ja wynna, ja wynna, ja wynna...

Stojisz w czorno-bilim i wycwiwszim płatti. Fotoportret i pohljad powczalnyj.
Slozy rozmazani w czornomu nebi: postati, pryncypy – wse fihuralno:
Wulharnyj, preharnyj wsmichajet'sja Harlem.