Ja zrywajusja z miscja nahritoho,
Załyszaju bahaż netorknutym,
Raptom stało potribnym znyknuty –
Trochy zmerznuty, trochy zmoknuty...
Perekresłyty wse, szczo projdeno,
Ne wważajuczy ce porazkoju,
Rozproszczatysja z mrijeju-chwojdoju,
Szcze b zustritysja z mrijeju-kazkoju.
Tam po morju pływut' witrylnyky,
Tam po nebu litajut' sokoły,
Ne wbywajut'sja sny budylnykom
I zemlja ne wkrywajet'sja popełom.

Pryspiw:
Nowych piseń nowe im’ja,
Swij kraszczyj deń szukaju ja!
Nowych piseń nowe im’ja,
Swij kraszczyj deń szukaju ja!

Wse zachopłjuje wata budennosti,
I szczorazu szczilnisza wata cja,
Szczob mowczały – koły iz czemnosti,
A koły iz strachu narwatysja.
I tak choczet'sja wyjty z otoczennja,
Pidijty do dwerej rozczynenych,
Bez pojasnennja, bez otoczennja,
Prosto tak – bez zw’jazku z pryczynoju.
Na porozi żinka usmichnena,
Ja jiji nazywaju mamoju,
Wona mnoju żyła i dychała,
A ja wkryw jiji serce ranamy.

Pryspiw

Des' u koli ridnych i błyz'kych
Bez rekłamy ta pokłoninnja
U połoni smaku dytynstwa
Prorostaje zerno sumlinnja.
Chtos' udobryt', a chtos' połyje,
Chtos' prykryje wid wpływu zhubnoho...