Nawrjad czy wsi słowa c'oho switu
Zdatni peredaty poczuttja,
Szczo w meni chowajut'sja.
Czasom meni zdajet'sja,
Szczo my z toboju – małeńki dity,
A chtos' dorosłyj i sylnyj
Z namy, małeńkymy, hrajet'sja.
Ja tak bojusja łyszatysja
Z samym soboju na odynci,
Koły stohne serce
I dusza rwet'sja nazowni.
Wże kilka misjaciw
Meni zowsim ne spyt'sja,
Nezałeżno wid toho,
Misjac' – mołodyk czy wpowni...
Ja ni z kym ne diłjusja
Tuhoju swojeju hłybokoju...
I bażannja chowaju za maskoju spokoju...

Pryspiw:
Prosto niżno tak dotorknutys'... (4)

Ja żywu za rozkładom,
Jakyj sam sobi czitko wstanowłjuju,
Zusyłljamy woli ne daju sobi
Wpasty w depresiju,
Bo wże żodnych żyttjewych prynad
Jakos' ne włowłjuju
I szczos' postijno robłju,
Szczob pomensze dumok w procesi...
Mij swit perewernutyj,
Moji nerwy naprużeni.
Choczu baczyty sny – jaskrawi,
Toboju napowneni.
Natomist' – sotyj raz
Wysłuchowuju sudżennja,
Szczo żyttja je żyttja, a my w ńomu
Żałjuhidni j wtomłeni.
Łedwe tjahnut'sja dni
Wid daty do daty...
Ja hotowyj wse, szczo maju,
Widdaty, szczob...

Pryspiw

A jakos' wypadkowo natrapłju
Na naszu z toboju mełodiju,
I wtraczaju kontrol,
Odrazu zrywajus' w isteryku.
Ja sam swoje szczastja widdaw
Newidomomu złodiju –
Niby niczoho nowoho,
A nacze widkryw Ameryku.
Ja znaju, szczo wże ne wernu
I niczoho ne wdiju,
I ne maju możływosti
Nawit' maty nadiju...

Pryspiw