Kohda uszła ti procz' ja prosto ne powerył.
Y bił poterjan sczet noczej moych y dnej.
Ja nasteż raspachnuł na wstreczu wetru dwery.
Ja nasteż raspachnuł okno duszy swoej.

Pryspiw:
Nenawyżu tebja, ja łjubył tebja dołho.
Nenawyżu tebja, chot' y bohotworju.
Ti uszła łysz' ostawyw kosinku yz szełka.
Ti uszła łysz' ostawyw na nebe zarju.
Nenawyżu tebja, hołubie tumani.
Ja twoe otrażeńe na stekłach łowłju.
Ti uszła w nykuda, tak nełepo y stranno.
Nenawyżu tebja, potomu czto łjubłju.

Kohda uszła ti procz' ja umer ot bessonnyc.
Ja umer ot razłuk y ot łjubwy woskres.
Kołokoła duszy mne po sej deń trezwonjat.
Y nenawyst' wełyt nesty moj tjażkyj krest.

Pryspiw

Ja łjubłju tebja...