Aeroport w tumani, rejs perenesły znowu,
w nicznomu restorani my striłys' wypadkowo.
Zemni zabud'mo sprawy, bo ż nebesa za nas.
Na filiżanku kawy, ja proszu, pani, was.

Paruje czorna kawa w nicznomu restorani,
a wy taka biljawa, moja sołodka pani.
My czujemo ob’jawu – rejs perenesły znow.
Paruje czorna kawa, czakłuje na łjubow.

Pryspiw:
Proszu, pani, Bardzo proszu, ja hotowyj z wamy
Pyty kawu do switannja, pyty za kochannja!
Proszu, pani, nam ne warto sumuwaty z wamy,
Szczo w cju nicz ne widlitajut' litaky z Warszawy.