Taras maje raciju, koły pysze
Nas ne powynni zrywaty wranci budylnyky.
Ranok i bez toho pora sum’jattja,
sucilna tuha, najhirsze, szczo może trapytys'.
Neobchidnist' jakos' prożyty podalszyj deń
w’jaże do liżka. Wyhraj szcze piwhodyny.
Obdumaj pobaczene.

Obdumuwannja sniw –
ce sproba nawesty ład u nicznych pryhodach,
nadaty sjużetowi strunkosti, wydinnjam jasnosti.
Szczo stałosja nasprawdi? Jakoho chrina
p’janyj Tomas łyszyw pid sydinnjam suchi
ekskrementy? Seksapilna czernycja
czohos' dobywałas', pokazujuczy palcem
na mene? Szcze pam’jataju hodynnyk.
Do wid’jizdu łyszałosja more czasu,
ałe ne buło zmohy pokynuty trejłer
z jurmoju znajomych. Szczo zaważało?

Znaczno hirsze, koły z oberemkom kwitiw
idesz do kohos', koho nasprawdi wże misjac'
jak ubyto, na juwiłejnyj weczir.
Czomu juwiłejnyj? Szcze dwi chwyłyny –
i ja z’jasuju, nazdożenu czernycju,
Tomasa zmuszu
pislja sebe poprybyraty...

Obdumuwannja sniw najczastisze
ne daje niczoho, krim parałelnych wysnowkiw:
żyttja mynaje, probłema ranku
w tomu, szczo wono wse menszaje i menszaje.
Tilky u snach, de wse po-durnomu,
wono wyhljadaje sprawżnim.
Tobto wicznym. Wyhraj szcze piwhodyny.