Odyn z nedobytych u dew’janosto perszomu
perestriw mene, pidbytoho, sered nicznoho Ł'wowa.
Nicznyj Ł'wiw pereważno nełeżyt' jim –
ja, napewno, jedynyj, chto pro ce znaje.
Win takoż chotiw pywa, jak wyjawyłos', –
p’janyj maroder, uczasnyk bojowych dij i t.d.

"Brat! – kazaw do mene. – Brat! Piwa koncziłas',
ty predstawljajesz? Piwa koncziłas', żena uszła!"

Ja ne znaw, szczo buwaje na switi takyj rozpacz.
Meni wse pryczuwałosja szczos' pro tretynu wod
i połyn.
Anheł u futbołci z tretim nomerom iszow po nebu
zi swojeju durnuwatoju dudkoju.

My obijnjałysja, niby pered stratoju.
Pereproszuju, pered startom.