Szczo w nas buło? Łjubow i lito.
Łjubow i lito bez trywoh.
Oce i wse. A wzahali-to
Ne tak i mało, jak na dwoch.
Os' naszi noczi serpeń wyżne,
Prokotyt' wereseń hromy,
I wrodyt' nebo dywowyżne
Skljanymy zorjamy zymy!

I znowu dżmil rozmrużyt' kwitku,
I lito hratyme w łoto.
I znow spłete na spycjach plitku
Storukyj wełeteń Nichto.
I w c'omu dniw kruhoworoti,
De wse mynaty pospisza,
Jak ta ptaszynoczka na droti,
Spoczyne stomłena dusza.