Schodyt' sonce nad horamy.
Widkrywaje neba bramu.
Stuka promiń u wikonce –
Tam ne buło zrodu soncja.

U chatyni czorni stawni,
U switłyni biłe liżko.
W liżku tim łeżyt' cariwna,
Ta, szczo zwet'sja Biłosniżka.

Prokydajet'sja uranci,
Umywajet'sja rosoju.
Kożen deń u wyszywanci,
Iz zapłetenoju kosoju.
I ne potribni jij ni perły,
Ani bukety z czornobrywciw.
Hnomy wże dawno pomerły,
A w horach nemaje prynciw.

U chatyni czorni stawni,
U switłyni biłe liżko.
Tak żyttja jiji mynaje.
Zasynaje Biłosniżka.