Speka nemożływa
Tecze po żyłach.
Woda litrunjamy
Dodaje szcze syły.
Krasywo.
Zate krasywo!
Soło sołowej
Swoje szczebecze.
Szcze ne weczir,
A choczet'sja prochołody.
Prochołoda u modi!

Pryspiw:
Zołote kołossja witer wije.
Hrije sonce wołossja.
Mliju... Ja wid speky mliju!..

Kowtajesz słynu
Wid harjaczych diwczat.
A u diwczat
Wsi oczi błyszczat'.
Bez zupynu
W hołowi widpoczynok.
Robota to ne wowk,
Ałe wse ne jde.
Choczet'sja w tińok
Aby de
Na hodynu
Wmostyty spynu.

Pryspiw

B’je po skronjach
Soncja promiń.
Kolorowyj swit,
Jak na dołonjach.
Jakby ne witer,
To zahynuw by dosi.
W nosi zapachło
Pałenym prosom.
Kepka i szorty
Wże ne rjatujut'.
Mizky buntujut',
A nohy hodujut'.
I pyty,
Postijno choczet'sja pyty...
Połum’ja b zahasyty!
Wranci
Czekajesz prochołodnyj weczir.
Sto p’jatdesjat raz na deń
Dusz na płeczi.
Huby w kompoti,
Czoło u poti,
A potim
Mokri szmotky na droti.

Pryspiw