Ja tak chotiw samokata.
Chotiw – i maw!
Ja tak chotiw dorosłym staty.
Chotiw – i staw!
Ja małjuwaw litakay,
ałe piłotom ne buw.
Ja heohrafiju wczyw,
ałe wże pryzabuw.

Kożeń deń ja błukaju
pomiż stin.
Ja czerewyky styraju
i czekaju zmin.
Tarhany pochowałys'
do sebe u dzjury.
A susidy małjujut'
swoji manikjury.

Hej, panamci j panamky!
Zaharjajte, jak szkwarky.
Mastit' swoji spyny soncezachysnym kremom
I każit' wsim susidam, szo wlitku tak treba!

Ja tak chotiw pohasaty
za słonom, ałe wpaw.
Na pidwikonni u palmy
bananiw nema.
Moja marszrutka wtikaje
uże wkotryj raz.
Z takym wezinnjam potrapłju
chiba w honduras.

Jakas' rohata istota
hasaje po mistu
I kataje kupu łjudu
na swojij spyni.
Ja welmy chtiw staty
ka-ra-tystom!
Ałe zaliznoho monstra
ne zdołaty meni!

Hej, panamci j panamky!
Zaharjajte, jak szkwarky.
Mastit' swoji spyny soncezachysnym kremom
I każit' wsim susidam, szo wlitku tak treba!

Ja tak dowho tebe czekaw!

Wereseń. Minjaju sandali na kjedy.
Żowteń. Wże ne możu bez tebe!
W łystopadi nasypało po samu szyju.
Hrudeń – wid snihu duriju.
swjata promynuły u siczni, jak treba.
łjuti morozy chowały wid tebe.
na berezeń doszczi po mordi i chljapa
u kwitni widczuwaju twij zapach.
Traweń – okuljary wdjahaju.
Szorty, panamka na tebe czekajut'.
Nareszti! My znowu razom!
Łito – ty mij sezon!