Jak ważko znajty tu hranycju,
Szczo diłyt' czariwni ci nohy i czornu spidnycju.
Widbywsja lichtar u zymowij kałjużi, wywczajuczy dywnuju wrodu swoju,
Skażu tobi druże, szczo ja jiji mabut' łjubłju.
Widbywsja lichtar u zymowij kałjużi, wywczajuczy dywnuju wrodu swoju,
Skażu tobi druże, szczo ja jiji mabut' łjubłju.

Tomu j załyszywsja newypytym czaj,
I rwet'sja po szwach porożnij tramwaj,
Hadajuczy jak proskoczyty mytnycju,
Poky ne rozwydnyt'sja.

Wachterka w hurtożytku twerda nacze z kryci,
J ne baczyt' krasy w cych nohach i w cij czornij spidnyci.
Ja pizno wychodżu – wona serdyt'sja duże, usim demonstrujuczy władu swoju,
Wona na postu i jij zowsim bajduże, szczo ja tebe mabut' łjubłju.
Ja pizno wychodżu – wona serdyt'sja duże, usim demonstrujuczy władu swoju,
Wona na postu i jij zowsim bajduże, szczo ja tebe mabut' łjubłju.

A w misti nicznim łehko tak zabłudyt'sja,
Jakszczo u dumkach łysz ci nohy j spidnycja.
Ja budu trymatysja kolij tramwajnych
I może kordon peretnu nełehalno.

I hawkaje pes – jomu takoż ne spyt'sja.
Durnyj – win ne baczyw tych nih i tijeji spidnyci.
Ta bihaje bidnyj, wes' swit prokłynaje za dołju prybłudnu neszczasnu swoju.
Prosty mene pes – ty prosto ne znajesz, szczo ja jiji mabut' łjubłju.
Ta bihaje bidnyj, wes' swit prokłynaje za dołju prybłudnu neszczasnu swoju.
Prosty mene pes – ty prosto ne znajesz, szczo ja jiji mabut' łjubłju.

Nam tak nebahato potribno dlja szczastja:
Meni jiji pohljad, a tobi kuseń m’jasa.
Ta mriji ci naszi, mow bulbaszky triskajut',
Staje toj kordon stinoju zaliznoju.