I
Na temnomu obriji zachodyt' sonce,
Ptachy perestały spiwaty romans.
Moji dorohy wsi wedut' w porożneczu
I ja ne znaju, szczo czekaje tam.
Zhustyłys' chmary nad mojim wołossjam,
Chołod daje pro sebe wznaky.
Ja z żachom pidnjaw swoji oczi:
Ważki nebesa nad switom mojim!

Pryspiw:
Ważki nebesa dawljat' na płeczi,
Jak by chotiłos' powernutys' nazad,
Ta syły nema! Ja niczoho ne choczu
I mene ne czekajut' tam na cych nebesach.

II
Ja dali idu po temnij dorozi,
Nezwyczajni prymary u mene w oczach.
Wony meni każut', szczo ja newdowzi
Znajdu te, szczo tak dowho szukaw.
Ałe ja znaju, szczo ce łysz ujawa
Moho mozku u władi midnych skłepiń.
W mojemu pohljadi zminyłys' farby
Na czornyj i siryj – kolory pokoliń!

Ja ne możu, w mene syły ne maje,
Ja odyn w c'omu switi, ja odyn na Zemli.
Neba skłepinnja ja płeczamy trymaju,
Ważki nebesa u władi mojij!