I
Na temnomu obriyi zachodyt' sonce,
Ptachy perestaly spivaty romans.
Moyi dorohy vsi vedut' v poroznechu
I ya ne znayu, shcho chekaye tam.
Zhustylys' chmary nad moyim volossyam,
Cholod daye pro sebe vznaky.
Ya z zachom pidnyav svoyi ochi:
Vazki nebesa nad svitom moyim!

Pryspiv:
Vazki nebesa davlyat' na plechi,
Yak by chotilos' povernutys' nazad,
Ta syly nema! Ya nichoho ne chochu
I mene ne chekayut' tam na cych nebesach.

II
Ya dali idu po temniy dorozi,
Nezvychayni prymary u mene v ochach.
Vony meni kazut', shcho ya nevdovzi
Znaydu te, shcho tak dovho shukav.
Ale ya znayu, shcho ce lysh uyava
Moho mozku u vladi midnych sklepin.
V moyemu pohlyadi zminylys' farby
Na chornyi i siryi – kolory pokolin!

Ya ne mozu, v mene syly ne maye,
Ya odyn v c'omu sviti, ya odyn na Zemli.
Neba sklepinnya ya plechamy trymayu,
Vazki nebesa u vladi moyiy!