Myszyna test'owa tychońko katyt'sja
Taka dowjercziwa, szczo można jichaty.
Mene spynyła ty, skazała żalibno:
– Druh, pidwezy, ws'o bude prawylno.

Na nohu ruku mnje sama postawyła,
Szo ja zabuw dorożni prawyła.
Zwernuw pid znak "nelzja" na wułycju Sosjury,
Teper czomus' wona Petłjury.

Ty "wyrohjen wusznyj" tak njeżno szczebetała
I ob’jasnjała mjesto żytjelstwa.
A ja spiwaw tobi błatnuju murku,
Daw hazu po szose na Turku.

U lisi temnomu po sohłasiju spynyłys',
W pozu sałona jakos' złyłys'.
Neraz w toj czas łjubwy pro testja ja zhadaw,
Czym dumaw win, koły horbatyj braw.

Wiz'my w hrichy – nemaje radiatora,
Dobre, szczo ne zljaw z akamuljatora.
Nicz hory wkryła, temnaja nicz,
Misjac' aż wyłupyw oczi, smijawsja stydływo. (ost 2 rjadky – 2)