Myshyna test'ova tychonko katyt'sya
Taka dovyerchiva, shcho mozna yichaty.
Mene spynyla ty, skazala zalibno:
– Druh, pidvezy, vs'o bude pravylno.

Na nohu ruku mnye sama postavyla,
Sho ya zabuv dorozni pravyla.
Zvernuv pid znak "nelzya" na vulycyu Sosyury,
Teper chomus' vona Petlyury.

Ty "vyrohyen vushnyi" tak nyezno shchebetala
I ob’yasnyala myesto zytyelstva.
A ya spivav tobi blatnuyu murku,
Dav hazu po shose na Turku.

U lisi temnomu po sohlasiyu spynylys',
V pozu salona yakos' zlylys'.
Neraz v toy chas lyubvy pro testya ya zhadav,
Chym dumav vin, koly horbatyi brav.

Viz'my v hrichy – nemaye radiatora,
Dobre, shcho ne zlyav z akamulyatora.
Nich hory vkryla, temnaya nich,
Misyac' az vylupyv ochi, smiyavsya stydlyvo. (ost 2 ryadky – 2)