Snitsja mnje koszmarnyj son,
Szo za mnow powz'ot piton,
I ja mihom raczkuwaw u klozet.
Jaszczur chatu rozwaływ,
Mamu j wujka rozdusyw,
Brontozawer narobyw na sjelsowjet.

Pryspiw:
Spiwały jaszczury w wysznewomu sadoczku,
A w kukurudzi skakały mawpy,
A za sełom na bezimjannomu horboczku
Tam dynozawer dojidow Petrowu doczku!

Brattja i druz’ja moji
Honjat po sełu, jak psy,
Że by ne popasty w łapy czuda.
Uczastkowoho żena,
Maskirujas' pid konja,
Prjewratyłas' w strannoho werbłjuda!

Pryspiw

W tuałjetje tym syżu,
Na seło swojo hljażu,
I nadeław pod sjebja, jak dytja.
T'oszcza moja, Wałentina,
Maje zad, jak pianino,
A zi strachu si wmistyła w budku do Rjabka!

Pryspiw

Wstaw ja utrom bez pulsa,
W potu chołodnom, czut' dysza,
Mordjahoju k oknu ja prytuliwsja.
A w seli taka krasa,
Kruhom dowkoła tiszyna,
Rjabko u budi spyt, a w poli łysz skotina...

Pryspiw:
Spiwaw staryj Petro w wysznewomu sadoczku,
A w kukurudzi spaw uczastkowyj,
A za sełom na bezimjannomu horboczku
Mij syn Pyłyp sobłaznyw Petrowu doczku!