– Tatku, mij ridnyj!
Kulbaby pobihły do szkoły...
– Ja ż i każu, szcze ne czas czornobrywci sadżaty!
– A wczora na rozi Brodweja ta sorok iz czymos'
Ja pohljad zełenych prymrużenych kul rozdywyłas'...
I szełest pronyzływych sonjacznych zojkiw weczirnich,
Szczo w czornych panczochach wyczesujut' tanec' ostannij.

– Tatku, mij ridnyj!
Kulbaby pobihły do szkoły...
Tilky odna ż sered nych czomus' zabłudyłas'...

– Ty tilky ne dumaj,
Szczo wse je mojim serci zabuto...
– Ty znajesz, jak ważko more rukamy trymaty?..
– Na rozi peczalno zabutoho wczora iz czymos' –
Raptowyj smich kabłukiw z peremożnym – "Zawtra"
Kasztanom kołjuczym odtjata wid plicz – pokotyłas',
Ta j w czornych panczochach wyczesuje tanec' ostannij.

– Ty tilky ne dumaj,
Szczo wse w mojim serci zabuto...
Tilky czomu ja odna sered wsich zabłudyłas'?..

– Tatku, mij ridnyj!
Chaj serpeń – nikoły, nikoły!..
– Ty ż czujesz, jak oczi u Ryms'koji Ptaszeczky płaczut'!
– A wczora na rozi Brodweja ta sorok iz czymos' –
Ja baczyła synje, jak neba serpnewoho horja, oczi.
Wid rozpaczu – w kryk! Najiżaczyłas', ne zupynyłas'!
U prysmerkach czornych, zełenych ta litńo-ostanńo-osinnich...

– Tatku, mij ridnyj!
Kulbaby pobihły do szkoły!
Tilky ż odna sered nych, czomus' zabłudyłas'...