Wyhrajut' zori proroczi,
W lisi tini-potoroczi...
Czornyj woron prymrużuje oczi –
Jde orda protynoczi.
Wona pałyt' moje serce,
Wona trujit' moju duszu.
To ż za kraj ridnyj staty ja muszu
U krywawomu herci!

Horyt' seło, tremtyt' dusza,
Widtjata w sestry kosa.
Bat'kiws'ke połe, ridnyj kraj
Stoptała łjuta orda.
O, Boże Prawyj! W bij błahosłowy!
Za zemłju ridnu, za swobodu!

Zatremtiła w nebi czorna chmara,
Hromom pokotyw Chołodnyj Jar.
Po Wkrajini jde wijna narodna,
Pro jaku kołys' spiwaw Kobzar.

Dniprom Zełenyj, lisom Struk,
Błakytnyj stepom ide.
Smijet'sja Hryzło,
A Wasyl swyncem rohatych pecze.
O, didu ridnyj! W bij błahosłowit'!
Za zemłju ridnu, za swobodu!

Ne płacz, kochana, miż bojiw
Ja wse ż zustrinu tebe.
Nas ridne połe oswjatyt',
Koły zilljemos' w odne.
I nowe zernja woja proroste
Za zemłju ridnu, za swobodu!

Wyhrajut' zori proroczi,
W lisi tini-potoroczi...
Załyszenec' zapłjuszczuje oczi –
Szcze zijde deń pislja noczi.