A wże wesna, a wże krasna.
Zi strich woda kapłe.
Mołodomu kozakowi mandriwoczka pachne.
Pomandruwaw kozaczeńko z Łuben do Pryłuky
Zapłakała diwczynońka, zdijmajuczy ruky.

Usi zirky poschodyły, odnoji nemaje.
Kazaw myłyj, pryjde wweczir, ta j dosi nemaje.
Kazaw myłyj, pryjde wweczir, ta j dosi nemaje.
A mij myłyj kraj dorohy krynycju kopaje.
A mij myłyj kraj dorohy krynycju kopaje,
A iz toji krynyczeńky konja napuwaje.
Kiń stojit', wody ne p’je, szljach-doriżku czuje,
A mij myłyj szczoweczora w dorozi noczuje.

Ne wernusja, zabarjusja
Hordujesz ty mnoju.
Bude ż twoje horduwannja wse pered toboju.
Pomandruwaw kozaczeńko u czysteje połe.
Za nym ide diwczynońka: wernysja, sokołe!