Oj borom-borom, borowynoju,
Oj, chto ż to jide weczorynoju?

Oj jide-jide Iwan harneńkyj.
Wczynjaj, Hałjuchno, ty moja pani.

Koły b ja pani, ja słuhy mała
Ta j woroteńka poodczynjała.

Oj ja ne pani, ja – hospodynja.
W mene je szowku pownaja skrynja.

Oj synja skrynja, bljachoj obbyta.
W mene postelka szowkom obszyta.

Na toj postelci myłeczok łeżyt',
W prawoj ruczeńci dudoczku derżyt'.

Za zachmarenymy snamy
za chymernymy lisamy
pid nowym wesnjanym soncem
wyrostajut' dyki trawy

I szczorazu na switanni
poky spyt' wczorasznje nebo
ja idu na połjuwannja
szczob sebe zabraty w tebe

Dudoczku derżyt', dudoczka hraje,
Joho dudoczka ta j promowljaje.

Joho dudoczka ta j promowljaje,
Mojej Halochny doma nemaje.

Jiji nemaje, jiji ne bude,
Wona do mene skoro prybude.