"A swit – wertep" –
Każu ja z hirkotoju.
Cej swit – wertep
Cej swit – wertep.

I, szczo najważcze:
Załyszatysja u nim
Samym soboju.

Wid perszych dniw swojich
I do ostannich –
Ne buty ni aktorom,
Ni sufłerom, ni ljalkoju
Na palczykach obłudnych.

Ałe ż soboju kożnoji hodyny,
Ałe ż soboju kożnoji chwyłyny.
Z łycem odwertym
Twerdo jty na kin.