Na wydnokoli hronjat'sja wże chmary,
Spiszat' hromy na wicze hominke.
To ż, ne puskajmo sniw swojich i mareń
U nebo opustiłe i hirke.

A wczujmo tyszu, zmuczenu i tepłu,
I upadim na zemłju sprahłu nyc'.

Błahosłowim doszczu błakytni stebła,
Błahosłowim chwyłynnist' błyskawyc',
Błahosłowim drimotnyj homin wicza,
Błahosłowim i szepoty, i hrim.

Todi, pohljańmo odne odnomu u wiczi
I u zunyci błyskawku złowim, złowim...

Na wydnokoli hronjat'sja wże chmary,
Spiszat' hromy na wicze hominke.
To ż, ne puskajmo sniw swojich i mareń
U nebo opustiłe i hirke, i netrywke...