Łukawa imła nawkruh rozłyła rosyny i zirky.
Kwitky dlja proszczań, kwitky dlja striczań zhasyły pełjustky.
Łysz tilki odni wohni czariwni miż namy szcze ne spljat'.
Bo schożi wony na naszu łjubow – tak juno wony homonjat'.

Pryspiw:
A matioły cwit p’janyt' kochannjam swit
Noczamy niżnymy, koły mowczat' usta.
Twojich oczej tepło ja zbereżu nawik.
U serci radisnim szczastja rozkwita.

Jak tycho zijde zakwitczanyj deń, zasjajut' ruczaji.
Ne zmożu, mabut', tebe ja zabut', jak hory i płaji.
W oczej hłybyni je syni wohni, mow promeni iskrjat',
Bo schożi wony na naszu łjubow – tak juno wony homonjat'.

Pryspiw