Junist' smerek, mow nezriwnjannyj swit krasy,
Czeremosz chwyljamy pisnju nahraje.
Watry horjat' na połonyni, niby cwit,
Mrija i radist' i szczastja w nych moje.

Pryspiw:
A sonce kruhom,
Dałeko łyne pisnja ponad krajem.
Dałeko syni hory za płajamy.
Hory! Hory! Tam w dałyni.

Hołos trembit nad werchowynamy dzwenyt'.
Promenem, zorjamy w nebo, hen, zlita.
Wełycz Karpat – ce moja hordist' i krasa,
Czystymy wesnamy serce rozkwita.

Pryspiw (2)