Doroha w lis projde po sterni,
Jak dali but' – bajduże meni.
Połem-łuhom jde, stełyt'sja tuman,
Joho kryła – dweri u swit neznanyj.
Złeczu do neba, wpadu w hirkyj połyn,
Striłoju z neba...
Prokłynajuczy tych, chto w lisi je,
W naszim poli zweły stinu,
A ja łjubłju...

Pryspiw:
Striczaty z mawkamy switanok,
Hojdatysja z rusałkamy na werbi
I z oczeretom homonity u żurbi.
Tut witer zamitaje slid
I w dobru put' wedut' Sonce i Zorja,
Koły poczujesz pisnju z polja – to je ja!

Łety, jak tiń po werchiwkach traw,
Wiz'my cej swit, jakyj ty tak szukaw.
Widnajdy swoje schowane żyttja,
Koły choczesz wstaty z kolin – ne padaj!
Tancjuj zi mnoju bosoniż po sterni.
Chodim zi mnoju...
Czuty hołosy iz zawmerłych traw:
Chtos' bojit'sja wyjty nadwir,
A ja łjubłju...

Pryspiw

Sołodkych sniw tym, chto dosi spyt'
I znaje, jak u bezodni żyt'.
Za stinoju ja, nacze uwi sni,
Szczo tak ridko chodyt' do was u hosti.

Pryspiw (2)