Tiszsja, dytyno, poky szcze małeńka.
Ty ż bo żywesz nawesni,
Szcze twoja dumka litaje łeheńka,
Szcze twoji mriji jasni.
Mrija połyne iz dumkoju wkupci
Het' u dałeki swita, –
Krył ne wtynaj syzokrylij hołubci,
Chaj wona wilno lita!
Czy pam’jatajesz ty kazku-dywnycju,
Jak to kołys' prynesła
Tuju ciłjuszczu, żywuszczu wodycju
Dribna ptaszyna mała?
Jij ne straszni buły dyki prostory,
Skeli i chwyli mors'ki,
Perelitała najwyszcziji hory, –
Mała krylcjata prudki.

Pryspiw:
Krył ne wtynaj syzokrylij hołubci,
Chaj wona wilno lita!
Chaj ta hołubka iz dumkoju wkupci
Łynut' w neznani swita!

Tak twoja dumka szwydeńko połyne,
Tilky jij wołju dasy,
I prynese z czariwnoji krajiny
Krapłju żywoji rosy.
I jak prystupyt' żurba newmyruszcza
Ta do serdeńka twoho, –
Taja rosycja ciłjuszcza, żywuszcza
Bude ciłyty joho.
Jij ne straszni buły dyki prostory,
Skeli i chwyli mors'ki,
Perelitała najwyszcziji hory, –
Mała krylcjata prudki.

Pryspiw (3)