Pryłetyt' na more synje,
I na myt' swij lot zupyne,
I do chwyl prostjahne ruky, –
I polljut'sja z morja zwuky:
"Jo-cho-cho" – nacze choriw
tychi boji – "Jo-cho-cho".

Pryspiw:
To zamowkne, to zahraje,
To smijet'sja, to zitchaje –
Z kożnym z nas take buwaje,
Jak kochannja rozum zabyraje.
To zamowkne, to zahraje,
To smijet'sja, to zitchaje –
Z kożnym z nas take buwaje...

Ałe witer wdare w struny –
I hrymljat' iz chwyl peruny.
More stohne, płeszcze, hraje,
Berehy hranitni kraje.
"Jo-cho-cho" – nacze choriw
tychi boji – "Jo-cho-cho".

Pryspiw

Znowu more hraje tycho,
Znowu arfa łedwe dycha...
Szcze ruka na strunach mlije,
A wże witer zwodyt' wiji.
"Jo-cho-cho" – i kryczyt' i w bilij pini,
"Jo-cho-cho" – sribłyt', biłyt' chwywi syni.
"Jo-cho-cho" – obnimaje, pryhortaje,
"Jo-cho-cho" – sam ne znaje, szczo kochaje!

Pryspiw (2)