Czorni chmary nalitajut', dribni doszczi jdut',
A mołodi żownjaryky med-horiwku p’jut'.

Oj p’jut' wony horiłoczku, jidjat' jahidky,
Bystrym okom spohljadajut' na czużi żinky.

Czużi żinky, jak jahidky, jak wesnoju cwit,
A ty meni, szabełyno, zaw’jazała swit.

Woz'mu ja tja, szabełyno, za hostri boky,
Ta j puszczu tja, szabełyno, w Dunaj hłubokyj.

A jak sobi, a jak sobi żinoczku znajdu,
Todi tebe, szabełyno, do boku wczepłju.