A w nediłju rano, szcze sonce ne schodyt,
Mołodeńkyj żownir po kasarni chodyt.

Po kasarni chodyt, szabłju w rukach nosyt,
Pana kapitana o urlop sja prosyt.

Pane kapitane, puste mja dodomu.
Łyszyw ja diwczynu, sam ne znaju komu.

Puszczu ja tja, puszczu, ałe ne samoho,
Każu osidłaty konyka sywoho.

Konyka sywoho i nowe sidełce,
Pidesz do diwczyny, rozwesełysz serce.

Jide żownir, jide, worota mynaje,
Wyjszła stara maty żownira wytaty.

Pane żownirońku, chodit że do chaty,
Bo wasza diwczyna chocze umyraty.