W subotu raneńko, w nediłju pizneńko
Zozulja kuwała w sadu żalibneńko.
Kuwała zozulja w sadu żalibneńko.

Oj to ż ne zozulja – to ridnaja maty,
Wona ż prowożała synoczka w sołdaty. (2)

– Idy ż, mij synoczku, idy, ne barysja,
Na tretij hodoczok dodomu wernysja. (2)

– Oj znała b ty, mamo, jake ż w mene hore,
To ty by prypłyła u synije more. (2)

I synije more, i bystryje rjeky.
Oj mamo, oj mamo, propaw ja nawjeki. (2)