I
Zawisa pryspustyłasja, poczawsja wodewil
Ty znaw, szczo ce serjozno, znaw, szczo bude bil
Ałe wybir wże pozadu, u nutri pulsuje tok
Doroha poczałasja, jak widbuwsja perszyj krok

Wsi ci łjudy szcze ne znajut', chto wstupyw do hry
Chto chodyw porucz iz nymy, ta trymawsja do pory
Dewiz chody twojeji: kraszcze ne czipaj
Łedi, dżentlmeny, pered wamy samuraj

Peremahaje toj, chto jde do kincja
Wse, abo niczoho! Chto, jakszczo ne ja?
Peremoha tam, de tebe poky nema
De sjahajut' za kraj. Banzaj!

II
Twoji ruky ne tremtjat', ty spokijnyj, jak kowboj
W usich westernach cej pohljad maje hołownyj heroj
Cej koktejl – harjacze serce ta chołodna hołowa
Ałe ty dobre znajesz, ce – pusti słowa

Wse odno, nad kym i jak, i de, prosto wzjaty werch
Szczob widczuty spokij ta spytaty – szczo teper?
Szczo zawhodno, de zawhodno, łysze b znow na wysoti
Ce wse zarady wykłyku samomu sobi

III
Woroham serednij pałec', tym, chto z namy – respekt
Te, szczo my nastilky rizni, pidsyłjuje efekt
Bude ranok, bude sposib znajty sobi horu
Ej, hołowu wyszcze, ty poczynajesz hru