Je scena i je publika,
Je hasło i je wdacza.
Hubamy w nowij respublici
Zbyrajut' pomaranczu.
Za prawdu tut znesut' use,
Łysze machny rukoju –
Najkraszcze wywczyła ce
Rusałońka z kosoju.

Pryspiw:
Rusałońka, rusałońka,
Rusałońka z kosoju,
Ne tak dawno, ne tak dawno
Sama buła takoju:
Chołodnyj rozum i czoło,
I serdeńko harjacze,
A jak buło? Ach, jak buło...
Zbyrały pomaranczu.

Sama nedawno iz bolit
Łjuboho załoskocze,
A tut dowirływyj narid –
Łysze dywys' u oczi.
A hołowne – łjuby, łjuby
Bołotjanoho carja
I obicjaj, szczo dlja jurby
Ne zijde boża kara.

Pryspiw

Łjuby narod, ne pomyłys',
Rusałońka szczasływa.
Ne zawtra spaljat', jak kołys',
Jak orłeans'ku diwu.
Potjahnut' prosto do stawka
Za kosy, ne zapłaczu,
Taka profesija hirka –
Zbyraty pomaranczu.

Pryspiw (2)