U poloni temnoty, nache son z’yavylas' ty.
Ta ya prokynuvsya, tomu shcho ty lyshylas' nazavzdy.
Ya kochav tebe, yak mih, kvity klav tobi do nih,
Ta bili muchy naletily – vkryv lyubov cholodnyi snih.
Cya lyubov mene distala – pered ochyma matylyala,
Cilyi den, cilyi den, cilyi den mene pylyala!
I ya spokiy vtrachav, ya na tebe krychav,
Ya horlyanku zryvav, yak sobaka harchav.
Nu skilky vze mozna meni tebe vchyty –
Ty day meni troshechky perepochyty,
Ty vylizy z chaty, ty pidy pohulyaty –
Lyudey podyvytys', sebe pokazaty.
Pohulyala, pokruzlyala, pohulyala, pokruzlyala,
Lyudey podyvylas', sebe pokazala.
Pohulyala, pokruzlyala, pohulyala, pokruzlyala,
Ta do mene nazad ty ohlobli vertala.

Pryspiv:
Ni, ni ya ne tu kochav, ne ti slova ya hovoryv!
Ni, ni ya ne tu chekav, ne tu teplom svoyim zihriv!
Nich, nich oslipyla nas – blakytnych sniv zadana myt'!
Ni, ni ya ne tiy molyvs' – lyubov ukrala nich!

Mov nastoyane vyno, vypyv ya lyubov davno –
Tak dobryache nalyzavsya, shcho meni vze vse odno.
Prozyvu bez tebe ya, ty davno vze ne moya –
Opynylas' u v’yaznyci, teper boh tobi suddya.
Dobre tak, dobre tak – ya teper odynak!
Dobre tak, dobre tak – ya teper cholostyak!
Ta tvoye myle oblychchya mene znov do sebe klyche,
I ciyeyi many ne pozbutys' niyak!

Yak prysnyshsya vnochi – to choch bery ta krychy –
Zakryyut' ochi hlyadachi, zatulyat' vucha sluchachi!
Ne chochu znaty, de ty, i znaty, de tebe znayty.
Ty rozumiyesh, chy ni? Ty ne potribna meni!

Pryspiv