Na odnomu z malych polustankiv ya chekayu poyizda
zranku. Vlashtuvalas' v kutku na lavi, shchob mene ne
znayshly cikavi. Protyah maye v’yidlyvyi prysmak parovoznoho
syzoho dymu, i stoyit' neumytyi prysmerk za rozchytanymy dveryma.
Des' tam bryazkit i skrehotinnya, zaliznychnyi
postiynyi shum...
Ya poklala papir na kolino, ya strevozeni
virshi pyshu. Nache prozu pyshu – bez rozbyvky na ryadkiv
rozmayiti plasty, shchob zdavalos' na pershyi
pohlyad, shcho pyshu ya zvychayni lysty.
Vlasne, ce nedaleko vid pravdy.
Insha forma – toy samyi zmist. Adresovani
lyudyam virshi – nayshchyrshyi u sviti lyst.