Pryspiw:
Czomu czołowik ne płacze?
Bo slozy wtonuły i na dni stakanu.
Czomu czołowik ne płacze?
Bo z żywoho sercja krow zbihała.
Czomu czołowik ne płacze?
Bo hordist' obrazu w seredynu prychowała.
Czomu czołowik ne płacze?
Bo, jakszczo zapłacze win, to switu bude mało.

Boże mij myłyj, choczu z toboju radu trymaty.
Rozkaży, Boże myłyj, czomu nawkoło stilky bołju i żałju.
Czomu samotnist' strokata za serce schopyła
I depresija do bożewiłlja zwesty chotiła.

Wse żyttja namahawsja żyty czesno j prawdywo,
Łjudy zowsim ne znały skilky na ce piszło syły.
Ja pomityw, bahatstwo krały j brechały,
Nu, a czesni tatky ditej wbohych prodały.

Pryspiw

Ja pomityw jak chwori donesły swoji boli,
A łjudy chresta krowi widprawljały dodomu.
Ja pomityw banalnist', łjudy robyły ta jiły,
A inszi wpadały w krajnist' – wse na switi kupyły.

Ja ne znaju czy znały wse na switi ti wczeni,
Ja ne znaju czy ne prożyły my żyttja ne daremno.
Ja szczosyły styskuju zuby i szczosyły spłjuszczuju oczi,
Szczob cej swit widdałyty prynajmni chocz do cijeji noczi.

Poky w żyłach szcze b’jet'sja krow chwyljamy mohutnimy,
Wira szcze powernet'sja spohadamy nezabutnimy.
I prominnja prob’jet'sja, poky chtos' szcze strażdaje,
A ja syły zbyraju, poky w meni szczos' pomyraje.

Pryspiw

Bo, jakszczo zapłacze win, to switu bude mało. (2)

Swit i relihija – dwa szljachy,
Tobi potribno odyn wirnyj szljach widnajty.
Ne prawda, szczo szljachiw bahato, szljach łysze odyn,
I dlja tebe ce – wychid, bożyj syn. (2)