De socialnyj narkotyk, de wam wzjaty widradu,
Koły wy sami, nawkoło boli j peczali?
Jak zachowatys' wid złydniw, w komu znajty porjatunok?
Jak wtekty wid żurby i zabuty pro smutok?

Wy likujete nerwy, my topymo hore
I w żyła puskajem czortowi zahony.
My nawczyłys' chowaty wse te, szczo ważływo,
I wmijem smijatys', koły ne wrodływi.

I my szukały powsjudy, ałe ne znajszły,
Chto szczastja daruje ta łjubyt' zawżdy.
I my szukały powsjudy, ałe ne znajszły,
Chto szczastja daruje ta łjubyt' zawżdy.

Poky żywesz, zupynjajsja, powertajsja do Boha,
Win jedynyj, chto łjubyt', szczastja znajdemo w N'omu.
Win likuje sercja, Win daruje nadiju,
Win minjaje żyttja i tilky z Nym ja radiju.

Nu, a poky ja baczu, łjudy wperto buntujut',
Chto switło jim prynese, wony wiz'mut' i otrujujut'.
Slipyj za slipymy, hłuchyj za hłuchymy,
Sered wasz szljachiw jakyj odyn wirnyj?

I wse jak zawżdy – jaku dorohu obraty?
Komu żyttja pryswjatyty? Komu serce widaty?
I wse jak zawżdy – jaku dorohu obraty?
Komu żyttja pryswjatyty? Komu serce widaty?