Oj ne kwitny, wesno, –
Mij narod w kajdanach,
Mij narod w zadumi,
Oczi joho w sumi,
Serce joho w ranach,
A żyttja – w tumanach.

Oj ne kwitny, wesno,
Pysznymy kwitkamy,
Bo narod mij wstane,
Rozirwe kajdany,
Wkryje swit dymamy,
A polja – tiłamy.

Oj ne kwitny, wesno,
Hljań – nadchodjat' chmary,
Tuhoju czornijut',
Hniwom czerwonijut'.
Hoj, wy chmary – kary...
Smert' wam, janyczary!