Żowtyj pisok ne posiju na biłomu kameni,
Rano ne wstanu slozamy joho poływat'.
Osiń pryjszła i szepocze za witrom szczodnja meni:
"Win ne wernuwsja, ne treba, ne treba czekat'".

Żowtyj pisok ne schodżatyme kwitkoju syńoju,
Ranok barwinkom chreszczatym ne zmoże ukryt'.
"De ż ti kwitky?" – nasmichajet'sja snih nad kałynoju.
"De ż ti nadiji?" – pytaju chołodnu błakyt'.

Żowtyj pisok ne posiju na biłomu kameni,
Rano ne wstanu slozamy joho poływat'.
Osiń pryjszła i szepocze za witrom szczodnja meni:
"Win ne wernuwsja, ne treba, ne treba czekat'".