W jarmach tuhy zwiku zdawłena,
Sliz'my, krow’ju preprosławłena,
Bujnym połum’jam rozkowana –
Zdrastuj, Wołe uhotowana!

Noczi sawanom powytaja,
Wsja rydannjamy omytaja,
Rozrujnowana, rozwijana –
Zdrastuj, Mrije nespodiwana!

Łyńte ż, chmary nowohodniji,
Łyńte ż, chwyli wełykodniji,
W skłep do tych, szczo zemłju kynuły,
Was żduczy, w żadannjach zhynuły.

Wernit'sja znow ozbrojeni
W naszi rany nezahojeni,
I na dumy pid’jaremniji
Wdarte sjajwamy nadzemnymy!

Zdrastuj, Wołe uhotowana!