Ty ne sumuj, ty ne sumuj
Z toho, szczo czas mynaje
I u wohni sercja twoho
W spohad perehoraje.

Ty ne sumuj, ty ne sumuj
Z toho, szczo ne litajesz, –
Kryła swoji ne rozhornesz,
Ałe i ne złamajesz.

Ty ne sumuj, ty ne sumuj
Szczo bili snihy wże tanut', –
Kwity twoji ne rozcwitut',
Ałe i ne ziw’janut'.

Ty ne sumuj, ty ne sumuj
Z toho, szczo pisnja łyne, –
Może tebe chtos' ne znajde,
Ałe i ne pokyne.

Ty ne sumuj, ty ne sumuj
Z toho, szczo zawtra bude, –
Może pryjde twoja dolja
I upade na hrudy.