Stilky pys'mennykiw i poetiw pyszut' pro łjubow:
Wzajemnu, komicznu, szczasływu, trahicznu, za jaku proływajut' krow.

Szczos' prydumajut' i dopyszut', a trochy prawdy wiz'mut',
Ałe do kincja tu wysoku materiju tak i ne zbahnut'.

Pryspiw:
Neprykryti, holi poczuttja – bezzachysni, bezpomiczni,
Neprykryti, holi poczuttja – ce naszi tajemni pomysły.
My możemo jich prykrasyty, ubyty abo prynyzyty,
Ałe naszi sprawżni poczuttja zdatni na wse, szczob wyżyty.

Chtos' komus' daruje żyttja, a chtos' kohos' ubywaje,
Chtos' ne cinuje swoji poczuttja, a chtos' jich prosto ne maje.

Chtos' howoryty wmije krasywo, składno i wse do rymy,
Dlja kohos' kraszcze załyszytys' naodynci z dumkamy swojimy.

Pryspiw

Sliw zamało, dumok zamało peredaty, szczo widczuwajesz,
Tebe zseredyny wse obpikaje, ty wid sebe utikajesz.

Tilky te, szczo żywke u serci, maje nad namy władu,
I dopoky te serce b’jet'sja, szukaj u ńomu poradu.