Większa czcionka | Mniejsza czcionka
Może za horamy switła peczal,
Może za lisamy smutok i żal.
A w mojemu serci smutku nema,
Ja joho prohnaty wmiju sama.
Pryspiw:
Wse, szczo buło, u mynułe
Potecze jak woda.
Chocz rozbyte moje serce,
Ałe to ne bida.
Podywljusja ja na nebo –
Tam bahato zirok.
Pozbyraju ji do sebe
I pidu u tanok.
Może za horamy padaje snih,
A za lisamy ne wydno dorih.
A w mojij duszi kwitne wesna,
Kolorowi mriji, wira micna.
Pryspiw
Może chtos u horach wże wysoko staw
Abo u lisach dawno zabłukaw.
A u mene swij ne zwidanyj szljach,
U duszi ljubow i wohnyk w oczach.
Pryspiw