Oj u łuzi kałynoczka, łystok z neji upaw,
Maszerujut' żownjaryky, bo jim marszyk prypaw.
Maszerujut', maszerujut', szczasływa jim doroha,
Ta siw żownjar ta j na konja: "Bud' my, myła, zdorowa".
– Cy ja tobi, moja mamko, ne ridna dytyna,
Szczo ty mene, moja mamko, rano ne zbudyła,
Ta jak tota kompanijka z mista wychodyła,
Szczoby-m buła oficera chot' raz pobaczyła.
– Podywysy, moja doczko, w horisznu kwatyru,
Spuskaje sy kompanijka z hory na dołynu.
– Kupy meni, moja mamko, malowanu koljasu,
Taky ja sy, moja mamko, oficera ne łyszu.
Hej, wkuwały oficera łancuchamy za ruky.
– Taky swoje diwcza łjubłju, chot' naj wyterpłju muky.
Hej, wkuwały oficera łancuchamy za nohy.
– Taky swoje diwcza łjubłju, chot' naj sydżu w newoły.
Hej, wkuwały oficera łancuchamy za szyju.
– Taky swoje diwcza łjubłju, chot' naj marne zahynu.