Mała maty syna ta j ho ożenyła,
Mołodu newistku duże ne łjubyła.
Syna wyrjadyła w dałeku dorohu,
Newistku pisłała do lonu, do lonu.
– A jdy ty newistko, do lonu, do lonu,
Ne doberesz lonu – ne wertaj dodomu.
Ta piszła newistka do lonu, do lonu,
Ne dibrała jeho ta j ne jszła dodomu.
Oj piszła newistka aż u czyste połe
Ta j perekynułas' zełenow topołew.
A prychodyt' synok z dorohy dodomu,
[Pytajesy mamky: "Szczo to za topolja?"]
Szcze-m taku ne wydiw, jak u nas na poli.
[– Ta j oz'my ty, synku, ostru sokyrynku,
Pidy zrubaj, synku, totu topołynku.
– Maty moja, maty, zrobłju tobi wołju,
Pidu ta zrubaju zełenu topołju.
Ta wzjaw synok ostru sokyrynku
Ta piszow rubaty totu topołynku.]
– Zatjaw jeji raz – wona sy schyłyła,
Zatjaw jeji druhyj – wona sy skrywyła.
Zatjaw jeji tretij – wona promowyła:
– Ne rubaj mene, bo ja twoja myła.