Oj bohdaj że toj
Hołowoju nałożyw,
Chto do Kam’janci
Dorożeńku wyłożyw.
Oj wyłożyły
Tjażkiji worożeńky.
Zw’jazały ruky
Szcze j chotjat' i nożeńky.
Oj zaprjahajut' sztyry koni
Pid mene.
Buwaj zdorowa
Ty, stareńkaja nene.
Ja swojij neńci
Nyzeńko pokłonywsja.
Tebe, myłeńka, proszu
Proszu tja ne żurysja.
Oj do Kam’jancja
Nedałeka doroha.
Tudy jichała
Moja łjuba rozmowa.
Oj czerez meżu
Czornobyl pochyływsja.
Ja czerez łjudej
Myłeńkij pokłonywsja.
– Oj pokłonit'sja
Ta j wy, dałeki łjudy,
Nechaj zdorowa
Moja myłeńka bude.
Kosari kosjat',
Ach, witrec' powiwaje.
Des' mij myłeńkyj
Z hinszoju rozmowljaje.
Rik sja łjubyły,
A dwa sja ne wydiły,
A jak uzriły,
Zaraz aż poboliły.
Diwczyna łeżyt'
W bateńka w komorci,
Mołodyj kozak
W zełenij dibrowci.
Nad diwczynoju
Bat'ko, matinka płacze,
Nad kozaczeńkom
Sywyj orłońko kracze.
Za diwczynoju
Wsi dzwony zadzwonyły,
Nad kozaczeńkom
Wsi łuhy zaszumiły.
– Oj szumit' że wy,
Ta j wy, temni łuhy,
Nechaj zdorowa
Moja diwczyna bude.