Tam za lisom, za łuhom
Chodyt' żownir za płuhom.
Ore nywku ne swoju,
Dobre, szczo w swojim kraju.

Ore nywku ta j tużyt':
– Chto ż rodyni tam służyt',
Chto ż jim zore ta pożne,
Jak ne stane i mene?

Sonce hrije tak myło,
Swit wes' złotom załyło,
Łysz w poli harmaty b’jut',
Łjudjam żyty ne dajut'.

Tut iz harmat striljały,
Tut szcze j naszi wmyrały.
Za te połe, za seło
Tut nemało jich ljahło.

A wojac'ki mohyły
Budut' trawu rodyty.
Żnec' tut sjade i epiczne,
Bidni duszi pom’jane.