Tam u poli korczmyna,
Tam stojała diwczyna.
Łiwaja, prawaja, zełena murawaja,
Tam stojała diwczyna.

Tam stojała diwczyna,
Na żownira morhała.
Łiwaja, prawaja, zełena murawaja,
Na żownira morhała.

– Ty, diwczyno mołoda,
Czy ty łjubysz żownira?
Łiwaja, prawaja, zełena murawaja,
Czy ty łjubysz żownira?

– Ja żownira ne łjubłju,
Za żownira ne pidu.
Łiwaja, prawaja, zełena murawaja,
Za żownira ne pidu.

Żownir wyjnjaw pałassja,
Odtjaw diwci wołossja.
Łiwaja, prawaja, zełena murawaja,
Odtjaw diwci wołossja.

Odtjaw diwci wołossja,
A sam utik do lisa,
Łiwaja, prawaja, zełena murawaja,
A sam utik do lisa.

W lisi warta stojała
Ta j żownira spijmała.
Łiwaja, prawaja, zełena murawaja,
Ta j żownira spijmała.

Ta j żownira spijmała,
Ruky j nohy zw’jazała.
Łiwaja, prawaja, zełena murawaja,
Ruky j nohy zw’jazała.

Ruky j nohy zw’jazała
Ta do tjurmy widdała.
Łiwaja, prawaja, zełena murawaja,
Ta do tjurmy widdała.