Wykonawca: Stelsi
Słowa i muzyka: Олексій Кухарський |
W mojemu ridnomu seli – mene łjubyły, znały, poważały.
Tam na "jonici" ja hraw – meni usi zawżdy apłoduwały.
I os' zibrawsja ja j pojichaw wże nareszti do stołyci.
Bo proczytaw w żurnali modnomu, szczo tam żywut' wełyki ptyci.
Pryspiw:
A u stołyci (u stołyci), u stołyci (u stołyci)
Harni wułyci i parky de huljajut' mołodyci
U stołyci (u stołyci), u stołyci (u stołyci)
Łjudy j hroszi, wsi choroszi, posmichajut'sja szczomyti.
Mene tam wrazyła mowa – wona je szczyro Ukrajins'ka,
tam nide ty ne poczujesz, szczoby chtos' kazaw szczos' na Rosijs'kij.
Na zustricz ty idesz, i łjudy posmichajut'sja,
spytaj u nych dorohu – i nichto ne naljakajet'sja.
Manery, wychowannja – wse na wyszczomu riwni,
a ja bowdur neotesanyj, z jakojis' pidweritni.
Z perszu sjadu na metro – nechaj mene tam pobaczat',
szukaw w wahoni konduktora i znowu newdacza.
Pryspiw:
A u stołyci (u stołyci), u stołyci (u stołyci)
Harni wułyci i parky de huljajut' mołodyci
U stołyci (u stołyci), u stołyci (u stołyci)
Łjudy j hroszi, wsi choroszi, wsi carewyczi j caryci.
A ja z prowinciji, a ja z prowinciji, ja ja z prowinciji...
Asymiljacija – straszna ricz, ja ne staw jiji żertwoju.
I sebe ne spapłjużyw – ja je łjudynoju widwertoju.
Mene nawczyły tut kultury, mowy ta literatury,
jak westy sebe na łjudjach, buty stylnym bez chałtury.
Ja wże modnyj, ja stołycznyj, nas takych tut – try miljony.
Łycemirstwo ta brechnja – ce prowincijni zabubony.
Pryspiw:
A u stołyci (u stołyci), u stołyci (u stołyci)
Harni wułyci i parky de huljajut' mołodyci
U stołyci (u stołyci), u stołyci (u stołyci)
Łjudy j hroszi, wsi choroszi, posmichajut'sja szczomyti.
A u stołyci (u stołyci), u stołyci (u stołyci)
Harni wułyci i parky de huljajut' mołodyci
U stołyci (u stołyci), u stołyci (u stołyci)
Łjudy j hroszi, wsi choroszi, wsi carewyczi j caryci.